De Mongoolse keuken is erg wonderlijk. Ik val gelijk met de deur in huis, ik heb geen een keer lekker gegeten. Het eten is wel erg voedzaam, dat is prettig wanneer je na de lunch een bergwandeling gaat maken. We hebben vier dagen overnacht in yurt bij een Mongoolse familie. Zij hebben een aantal tenten staan die ze in de zomer verhuren aan toeristen zoals wij. Zelf wonen ze gewoon in een huis.

Bij het verblijf op het kamp horen ook het ontbijt, de lunch en het diner. Ze koken hier uiteraard traditioneel Mongools. Ten minste, dat denken wij. Wanneer dit is aangepast aan de westerse standaarden moet het echte Mongoolse voedsel abominabel zijn. Ontbijt, lunch en diner bevatten standaard vlees. Mongolen zijn echte vleeseters!

De lunch en het avondeten starten standaard met een salade. 40% van deze salade is vlees 20% is mayonaise, 25% aardappel, 8% wortel, 5% ei en 2% augurk. De verhoudingen varieerden per salade, de ene keer zat er bijvoorbeeld geen augurk bij, de andere keer extra tomaat. Na de salade volgt uiteraard de soep. In deze soep drijven ondefinieerbare stukken droog vlees met vetflubbers. Dit zou heel goed schaap of koe kunnen zijn. Waarschijnlijk een twaalf jaar oude melkkoe die geen melk meer geeft. Behalve vlees zit er in de soep ook witte kool en wortel, de aardappel en noedels worden per dag afgewisseld. Je moet wel afwisselend blijven eten!

Dan volgt het hoofgerecht, gefrituurd deeg of gekookt deeg met daarin donkerbruin vlees met vetflubbers, harde stukjes en een beetje ui. On the side wat ingemaakte groenten (weer kool en wortel). Om deze pasteitjes iets lekkerder te maken hebben we onze eigen fles ketchup mee. Gekocht in Jekaterinenburg, om vieze maaltijden iets meer sjeu te geven.

Tekst gaat door onder de foto:

Onze reisketchup.

Het toetje is dan ook iets waar ik elke dag enorm naar uit keek, cakerol. In Nederland heb ik dit weleens gevuld toen ik nog bij de Appie werkte, maar nog nooit gegeten. De ene dag met chocola, de andere dag met vanille. Bij het avond eten is het dessert geen cake maar enorm zoete yoghurt met brokken. Misschien met yakmelk?

In de Mongoolse cuisine gebruiken ze geen kruiden, niet eens Dille (zoals in de Russische keuken). Alles heeft zijn eigen pure smaak, deze smaak is niet echt om over naar huis te schrijven. Gelukkig wel om over te bloggen. We hebben vier dagen lang enorm genoten van de Mongoolse natuur, heerlijk om even uit de stad te zijn en frisse lucht te kunnen inademen. het voedsel hebben we daarbij voor lief genomen.

Nu ik dit schrijf zijn we weer in de stad, Ulaanbaatar, hier had ik mij op verheugd. Na vier dagen eten wat de pot schaft eindelijk zelf weer kiezen wat ik wil eten. Met de Mongoolse keuken was ik wel even klaar, we zijn naar een tent gegaan waar ze ook westerse dingen op de kaart hebben staan als pizza en hamburger. Ik had wel zin in een pittige kipburger. Eindelijk wat pit in mijn eten na vier dagen zonder specerijen en kruiden. Een halve liter Chinggis beer erbij uiteraard. Deze maaltijd viel erg verkeerd. Ik heb het er dan ook weer uit gegooid in een supermarkt. In een zakje op de groenteafdeling. Een enorme opluchting!

Traditioneel Mongools is misschien niet zo lekker, maar wel voedzaam en je wordt er niet ziek van. Dat is ook wat waard.

De les: voor haute-cuisine moet je Mongolië mijden (helemaal als vegetariër), maar verder is het een prachtig land!